Mesihović ističe za Agenciju Fena da je u ovoj studiji pokušao odgonetnuti ilirsko ime Baton koje je najčešće, jer je nađeno 70 Ilira koji su se tako zvali po čitavom ilirskom carstvu.
- Kada sam krenuo da istražujem korijen te riječi, odnosno njeno etimološko porijeklo i značenje preko protoindoevropske baštine, došao sam do vrlo zanimljivog traga - da taj korijen znači dobar, blag, primjeran, miran i slično, te da je ustvari sličan korijenu najstarijeg spomena riječi Bosna - kazao je on.
Pojašnjava da su protoindoevropski svi evropski jezici izuzev baskijskog, turskog, mađarskog i finskog, te kao takvi pripadaju indoevropskoj lingvističkoj zajednici. Proto znači da je riječ o izvornim, odnosno prvobitnim Indoevropljanima. Navodi da nauka pretpostavlja da je prije šest do sedam hiljada godina postojao jedan jezik iz kojeg su se svi ti jezici kasnije razvili, te je to danas najšira jezička porodica u svijetu.
Mesihović podvlači da najstariji spomen bosanskog imena datira iz 3. augusta 8. godine nove ere i odnosi se na rijeku Bosnu - Fumen Batinus. U nauci se smatra da je to Porfirogenitov podatak iz 10. stoljeća, međutim, on se odnosi na zemlju Bosnu.
- Ustvari, jedan rimski oficir koji je boravio na rijeci Bosni opisao je određene događaje koji su se taj dan tu desili, u okviru velikog ilirskog ustanka 609. godine. Kada su dalje realizirana istraživanja tog porijekla, može se uvidjeti da riječ Bosna, odnosno Fumen Batinus, ima isti protoindoevropski korijen Braht u značenju dobar, blag - pojasnio je.
Stoga, zaključuje Mesihović, Bosna bi se preko protoindoevropskog jezika mogla prevesti kao dobra ili blaga rijeka.
- Moglo bi se zaključiti da je država Bosna dobila ime po rijeci Bosni te da je najstariji pisani trag za rijeku star 2.006 godina - podvukao je on.
Mesihović je ovu temu istraživao oko godinu dana, koristeći pritom arhivu i terenski rad te epigrafsku građu. Riječ je o gotovo 70 epigrafskih spomenika na latinskom jeziku i isto toliko na starogrčkom jeziku. Također, koristio je i rječnike protoindoevropskog jezika.
U Zborniku je, osim Mesihovićevog rada, objavljeno još desetak studija uglavnom mlađih istraživača koji se većinom odnose na oblast ilirske baštine.
(Fena)
{fcomment}
